Deze fout maken vrouwen in hun 20’er jaren, en komt hen later duur te staan
Vandaag wil ik iets delen met jullie, mijn lezers waar ik om geef. Man of vrouw, ik waardeer jullie bezoekjes aan mijn website evenzeer. Maar deze post schrijf ik speciaal voor de dames. Want er is een fout die veel vrouwen aan het begin van hun volwassen leven maken, die hen later duur komt te staan.
Financiële onafhankelijkheid = vrijheid
Ik zal er geen doekjes om winden: vrouwen zorgen niet goed voor hun financiële onafhankelijkheid. Ik heb het niet over alle vrouwen. Ik ken vrouwen die zo financieel onafhankelijk zijn dat ze iedereen kunnen tewerkstellen die het tegendeel beweert. Maar te veel vrouwen denken niet goed na over een financiële strategie die hen op elk moment de vrijheid geeft om de levenskeuzes te maken waar ze zich zelf gelukkig bij voelen.
Ze beginnen nochtans goed. Ze zijn consciëntieus op studiegebied, behalen een mooi diploma, en gaan vol overgave op zoek naar werk. Maar dan neemt het leven een wending. Ze gaan in hun 20’er jaren samenwonen met een partner, een partner die in veel gevallen meer verdient dan zijzelf, en na een tijdje komen er eventueel kinderen.
Zorgende rol = financieel zwakker
Op dit punt besluiten veel vrouwen om minder of niet meer te werken. Een beslissing die ik overigens volkomen begrijp, want de combinatie gezin en arbeid is niet evident. Hoewel in een ideale wereld de beslissing om thuis te blijven voor de kinderen even vaak door een man als door een vrouw zou moeten gemaakt worden, wijst de praktijk uit dat in het grootste deel van de gevallen de vrouw degene is die een stapje terugzet in haar carrière. Die beslissing is natuurlijk geen toeval. Ten eerste verdienen vrouwen nog steeds minder dan mannen, waardoor de keuze logischer lijkt om degene met het hoogste inkomen voor de gezinsinkomsten te laten zorgen. En ten tweede bestaat er ook zoiets als sociaal vormgegeven genderrollen, waardoor meisjes al van jongs af aan hebben geleerd om de zorgende rol op zich te nemen. Twee factoren die ik graag anders zou zien, maar goed, in dit artikel wil ik het hebben over de economische realiteit.
En door de hierboven geschreven gebeurtenissen en processen, komt de realiteit er vaak op neer dat vrouwen op een bepaald punt financieel afhankelijk worden van hun partner. En dit is iets wat nooit zou mogen gebeuren. Een belangrijke nuance: er is niks mis met op dagdagelijkse basis financieel afhankelijk te zijn van één inkomen, als dit in goed overleg afgesproken is. Zolang alles goed gaat, en beide partijen gelukkig zijn met de regeling, is er geen vuiltje aan de lucht.
Gevaar van structurele financiële afhankelijkheid
De problemen beginnen pas als je structureel afhankelijk bent van een partner. Dat wil zeggen: dat je niet kan loskomen van je partner omdat je niet in je eigen behoeften zou kunnen voorzien. Hoe gelukkig een relatie ook is, ik ben van mening dat je op elk moment de mogelijkheid moet hebben om je eigen weg te gaan. Dan pas is een relatie een bewuste keuze, en geen noodzakelijkheid. Voor mensen die dit niet romantisch vinden: wat is er romantisch aan noodgedwongen bij een partner moeten blijven? Ik vind het veel romantischer om voor je partner te kiezen uit liefde, en niet uit noodzaak.
Dit brengt ons bij het pijnpunt dat ik in dit artikel wil aanhalen: veel vrouwen vertrouwen erop dat hun relatie gelukkig zal blijven voortduren, en zien de noodzaak niet in van een eigen vrijheidsspaarpotje. Totdat het te laat is. Daarom wil ik alle jonge vrouwen oproepen om goed na te denken over hun financiële strategie, en zeker als je jezelf in de rol ziet als (deeltijds) huismoeder.
Hoe een vrijheidsspaarpot opbouwen
Je 20’er jaren zijn de ideale jaren om zo’n vrijheidsspaarpot op te bouwen. Ga werken, ontwikkel jezelf, en zet voldoende geld aan de kant. Geld dat je kan investeren in een woning (zet alles goed op papier als je dit samen koopt met je partner!), of geld dat je kan sparen of beleggen. Kan je door omstandigheden geen vrijheidsspaarpot aanleggen, en kies je er op jonge leeftijd voor om terug te vallen op het inkomen van je partner (bijvoorbeeld door voor kinderen te zorgen in plaats van te werken), zorg dan op zijn minst dat je een regeling treft waarbij jij ook aanspraak maakt op een deel van het gespaarde inkomen, mocht jijzelf of je partner ervoor kiezen om de relatie te beëindigen.
Lees ook: welk huwelijkscontract moet je kiezen?
Je moet ervoor zorgen dat je op elk moment de vrijheid hebt om uit de relatie te stappen. Je relatie mag geen gouden kooitje worden. Een partner is er om van te houden, niet om een keten rond je enkel te zijn. Concreet zou ik aanraden om minstens 4 maandinkomens aan de kant te houden. Zeker in het geval wanneer je zelf geen inkomen hebt. Daarmee kan je op korte termijn een huurwoonst vinden, en je hebt wat tijd om de zoektocht naar een job op te starten. Houd er rekening mee dat je niet meteen je oude job of je droomjob terugvindt, want als je een tijdje de voeling met de arbeidsmarkt verloren hebt, kan het moeilijker zijn om een werkgever te overtuigen van jouw competenties. Dit zeg ik niet omdat ik twijfel aan de competenties van vrouwen die een tijdje als huismoeder geleefd hebben, maar dit zeg ik omdat dit nu eenmaal de realiteit is.
Lees ook: waarom vaders dringend meer vaderschapsverlof verdienen
Ik weet het, dit is niet het meest vrolijke artikel dat ooit op Work in Heels verschenen is. Maar dit is wel een artikel dat ik schrijf omdat ik wil dat geen enkel vrouw ongelukkig moet blijven in een relatie omwille van financiële redenen. Elke vrouw heeft recht op geluk, en daarom vind ik dat elke vrouw voor zichzelf een vrijheidsspaarpot moet voorzien. Ja, óók als je gelooft dat dit jou nooit zou kunnen overkomen.
Mijn concrete tips
Ik zet nog eens mijn tips op een rijtje:
- Idealiter werk je een aantal jaren en bouw je een reserve op voor je beslist om een stapje terug te zetten op carrièrevlak.
- Zorg ten allen tijde voor een reserve van minimum 4 maandinkomens.
- Ga er niet zomaar van uit dat jij degene bent die een stapje terug moet zetten op carrièrevlak.
- Val je volledig terug op het inkomen van je partner, zorg dan dat jij ook kan sparen door dit vast te leggen in een samenlevingscontract of een huwelijkscontract. Je notaris weet raad.
- Wees je ervan bewust dat de herintrede op de arbeidsmarkt niet altijd over rozen gaat. Maar wees je ook bewust van je competenties, en geef nooit op.
Dames, ik wens jullie een gelukkig leven toe, of dit nu mét of zonder partner is. En maak de fout niet van niet na te denken over je financiële onafhankelijkheid.
Bron afbeelding: Unsplash
Mooi artikel. Ik vertel dit vaak aan dames met een relatie dan vinden ze mij zeuren en feministisch. Ik zeg dan altijd dat financiele afhankelijkheid kan soms je kop kosten. Mannen zijn er natuurlijk niet voor altijd. Je weet het maar nooit.
Sherry onlangs geplaatst…Kaakslag recensie Erik Persoons
Ja, mensen horen niet graag deze waarheid. En om het ongemakkelijk gevoel weg te wuiven, is het comfortabeler om de ander te bestempelen als een zeur of zwartkijker. Maar het is zo belangrijk om hier over na te denken.
Mooi onderwerp, dat ook zeker belangrijk is. Ik kan op dit moment gelukkig zeggen dat ik het goed voor elkaar heb. Ik woon nog niet samen, dus dat moet ook wel. Langzaamaan maak ik wel samenwoonplannen met mijn vriend en dat vind ik best spannend. Vanwege de afstand zal ik mijn huis op termijn gaan verkopen en ik moet eerst een baan vinden in de buurt van onze nieuwe woonplaats. Ik besef heel goed dat ik het nu goed voor elkaar heb en wil dat graag zo houden in het geval dat onze relatie mis zou lopen 🙂
Wat een spannende fase zeg! En heel verstandig om goed over je toekomst na te denken. Veel geluk met het samenwonen!
Wat goed dat je bij dit onderwerp stilstaat! Toevallig schrok ik er laatst van toen ik met een vriendin sprak over huizen kopen en zij vertelde dat ze daarin volledig afhankelijk is van het inkomen van haar vriend. Natuurlijk respecteer ik ieders keuzes, maar ik zou zelf nooit afhankelijk willen zijn van een vriend qua financiën. Ik zie mezelf met kinderen wel 1 dag minder werken, maar zou graag wel altijd mijn eigen geld bij elkaar sparen, ook al is het alleen al omdat ik daar zelf een fijn gevoel bij heb 😉
Dat lijkt me heel verstandig van je Romy! En het is niet alleen verstandig, het geeft je zo te zien ook een fijn gevoel. Dan moet je daar zeker voor gaan! 🙂
Mijn vriend verwacht van mij gelukkig niet dat ik ooit een stapje terug zal doen op carrièrevlak. Maar ik wil dus wel kinderen en dat is vooral aan mijn kant een struggle. Want ik zal het op een gegeven moment rustiger aan moeten doen. Denk dat de beste oplossing is als hij een dag minder werkt en ik. Aan de andere kant werk ik drie dagen per week thuis en de overige twee dagen op kantoor. Als ik alleen voor die twee dagen iets moet regelen is dat ook goed te doen! Heb trouwens op mijn twintigste wel geprobeerd om genoeg geld te sparen, maar ik verdiende gewoon nooit te veel en mijn immense studieschuld zat (en zit) ook in de weg. Die heb ik nu even op pauze gezet zodat ik goed kan gaan sparen! Ben het trouwens helemaal met je eens dat vrouwen, ongeacht in welke situatie zij zich bevinden, financieel onafhankelijk moeten willen zijn!
Die studieschuld lijkt me wel een lastig iets! Op dat vlak hebben we in België wel geluk met onze onderwijsfinanciering. En ja, wat je noemt is echt een dilemma voor veel vrouwen die ook op hun carrière gericht willen blijven. Je oplossing zou inderdaad kunnen werken, al schuilt daarin het gevaar dat je de thuiswerktijd niet optimaal kan benutten. Dilemma’s dilemma’s!