Wie doet het meest in het huishouden?

Wie vandaag nog geen ruzie heeft gemaakt met de partner hoefde alleen maar de website van De Morgen te openen. Ik kreeg maar liefst twee interessante items te zien over de verdeling van het (huishoudelijke) werk: een artikel over hoe de carrière van de man toch eerst komt eens er kinderen in het spel zijn, en een test om na te gaan wie het meest in het huishouden doet.

Het egalitaire koppel

Meer en meer koppels gaan bewust om met de taakverdeling in het huishouden. Hoewel bij veel gezinnen nog een traditionele rolverdeling bestaat waarin de vrouw het leeuwendeel van de huishoudelijke taken op zich neemt, zien we dat mannen aan een inhaalbeweging zijn begonnen. Noch de bezem, noch de hangmat behoren aan één iemand toe. Een goede zaak als je het mij vraagt. Vooral in de generatie van twintigers en jonge dertigers zie ik deze trend zich duidelijk aftekenen. We mogen hier best trots op zijn: wij zijn de eerste generatie die erin slaagt om dit ideaalbeeld te realiseren.

Baby verstoort evenwicht

Maar toch is het niet allemaal positief nieuws. In dit artikel van De Morgen wordt aangekaart dat zelfs bij zogenaamd ‘egalitaire koppels’ de kaarten grondig verschuiven eens er kinderen komen. Plots komen er veel meer zorgtaken bij de vrouw te liggen. Dit vertaalt zich in cijfers op de werkvloer (29% van de vrouwen kiest ervoor om deeltijds te werken, versus 7% van de mannen), maar ook in de verdeling van het huishouden. Vrouwen besteden gemiddeld 15 uur meer aan het huishouden en zorgtaken dan mannen. Dat zijn twee werkdagen. Laat dat even bezinken. En voor je zegt “ja maar, mannen werken dan meer uren buitenshuis”; in totaal hebben mannen 10 uur meer vrije tijd dan vrouwen als werktijd en zorgtijd worden opgeteld.

Vrije wil?

Hoe komt dit toch? Ik las diverse reacties over dat vrouwen biologisch zijn geprogrammeerd om voor kinderen en het huishouden te zorgen en dit uit vrije wil doen. Op het eerste zich lijkt deze redenering te kloppen, maar als je wat langer dan twee minuten nadenkt wordt al snel duidelijk dat dit complete onzin is. Natuurlijk zijn er biologische verschillen tussen mannen en vrouwen. Bevallen en desgewenst borstvoeding geven komen automatisch in het mandje van de vrouw terecht.* Mannen kunnen daarin ondersteunen, maar veel meer dan dat wordt het niet. Maar stellen dat vrouwen daarom ook meteen geschikter zijn voor het zorgen van kinderen en bij uitbreiding meteen het gehele huishouden? Dat gaat toch echt te ver. Er is nog geen wetenschappelijke evidentie die aantoont dat vrouwenhersenen beter in staat zijn een wasmachine te programmeren dan mannen. Vrouwen ZIJN soms wel beter in huishouden en zorgen. Maar dat is alleen omdat ze het veel vaker doen. Het is dus cultureel aangeleerd gedrag. Hetzelfde gaat op voor ‘uit vrije wil’ thuis zijn. Natuurlijk blijf je thuis uit vrije wil. Maar dit lijkt alleen maar een hyperindividuele keuze. In werkelijkheid wordt die toch meer beïnvloed door het heersende maatschappijbeeld en concrete verlofstelsels dan je zou willen. In landen met meer egalitaire verlofstelsels na de geboorte, zoals Zweden, is dit verschil veel kleiner.

*Ik ben me er van bewust dan iemand die zich identificeert als vrouw niet per se een baarmoeder heeft en omgekeerd, maar ik kies voor die formulering omwille van de leesbaarheid van de tekst.

Echte vrije wil komt er als betaalde arbeid en zorgarbeid allebei sterk gewaardeerd worden, losgekoppeld worden van gender, en verlofstelsels toelaten om een gelijke start te maken na de geboorte.

Wie doet er het meest in het huishouden?

Los van alle maatschappelijke verwachtingen, wetenschappelijke studies, en venijnige commentaar op sociale media, is het goed om eens je eigen situatie onder de loep te nemen. Volgens mij hebben mensen ook de neiging om hun eigen aandeel in het huishouden te overschatten.

Deze TEST van De Morgen laat je toe om te berekenen wie het meest doet in het huishouden. Ik vond de inzichten heel leerrijk! Het is sowieso goed om de conversatie op gang te trekken, en eventueel scheefgelopen zaken recht te trekken. Het is ook niet per se een probleem als de ene persoon meer doet in het huishouden dan de andere. Zolang dit voldoende gewaardeerd wordt, en in onderlinge overeenstemming is. Daar heb je die vrije keuze weer. Dat kan hé! Maar het is goed om er bewust bij stil te staan.

Mijn testresultaten

Ik ben er altijd prat op gegaan dat mijn partner en ik gelijkwaardige partners waren in het huishouden. Dit wordt grotendeels bevestigd door deze test, wat me een goed gevoel geeft. Maar ik heb wel een grotere mentale last. Dat gaat dus over het plannen en organiseren van alles wat bij het huishouden komt kijken. Ik denk dat dit ook deels komt door het krijgen van een kindje, in combinatie met het hebben van een flexibele job. Doktersafspraakjes regel ik wel, want ‘ik ben toch flexibel’. Het is goed dat ook dit voldoende aandacht krijgt in die test.

Eerder schreef ik over deze kwestie al een compleet artikel: “Emotionele arbeid, of waarom mannen niet aan verjaardagen denken.” Wie weet opnieuw voer voor constructieve discussie ten huize van ondergetekende.

Bron afbeelding: Pexels