Waarom je uiterlijk wél belangrijk is als werkende mama

Iedereen roept dat je uiterlijk op de laatste plaats komt als je moeder wordt. Want je hebt plotseling veel meer aan je hoofd, en de tijd die je aan je make-uptafel besteedt, zou je veel beter kunnen besteden. Toen ik zwanger was hoorde ik soms ook dat ik maar beter mijn lange haar zou afknippen. Dat is niet praktisch met een baby, en het praktische staat nu eenmaal voorop. Als ik het zo hoorde, zou ik na mijn moederschapsverlof met ongewassen haar, wallen onder mijn ogen, en kleren onder de spuugvlekken naar het werk moeten vertrekken. En dit is nu net wat ik niet gedaan heb.

Niemand zei tegen mijn man dat hij voortaan maar zijn scheerbeurten moest overslaan. Maar van mij werd er wel verwacht dat ik minder tijd zou steken in persoonlijke verzorging. Want als vrouw moet je nu eenmaal volledig toegewijd zijn aan de kinderen. En ik ben toegewijd. Erg toegewijd. Net als mijn man trouwens. Maar dit betekent niet dat ik mezelf dan maar meteen een persoonlijke verzorging aanmeet die niet bij me past.

Waarom blijft uiterlijk wel belangrijk?

Het is niet eenvoudig om ’s ochtends zowel jezelf als je baby in sneltempo klaar te maken voor de nieuwe dag. Als je daarbij nog eens kostbare tijd moet besteden aan iets triviaals als mascara en lippenstift, is dit bijzonder onverstandig. Nietwaar? Niet waar. Er zijn twee redenen waarom je toch zou moeten proberen aandacht te besteden aan je uiterlijk als je dat zelf wenst.

1. Je eigen identiteit behouden

Ten eerste is het belangrijk dat je jezelf niet verliest. Zelfzorg blijft belangrijk, ook als je alle deelaspecten in je leven moet combineren met het moederschap. Als je eerst een vrouw was die nooit de deur uitging zonder perfecte winged eyeliner, is het jammer dat je dit niet meer kan eens je moeder wordt. Laat jezelf niet wegvegen. Als je jezelf nooit maquilleerde voor je moeder werd, dan hoef je daar nu natuurlijk niet mee te beginnen. Ik wil net benadrukken dat je de standaard van oorspronkelijke persoonlijke verzorging zoveel mogelijk moet handhaven. Niet voor de buitenwereld, of om te voldoen aan het perfecte plaatje. Maar voor je eigen identiteit. Toen ik mezelf na die eerste hectische werkweek na het moederschapsverlof klaarmaakte voor een nieuwe werkweek, koos ik met zorg mijn kledij uit. Ik gebruikte mijn favoriete lippenstift, en trok een paar mooie hakken aan. En ik had het gevoel dat ik werkelijk terug was. Ik had met niemand in het bijzonder afgesproken. Deze uitrusting was voor mezelf. Van mij hoeft niemand zich op te tutten die daar geen zin in heeft. Maar als je graag extra aandacht besteedt aan je uiterlijk, laat je daar dan geen schuldgevoel over aanpraten door mensen die vinden dat je een bepaalde ‘mamalook’ moet hebben.

Lees ook: Waarom ‘voor wie maak je je mooi?’ een stompzinnige vraag is

2. Als visitekaartje voor je werk

Deze reden lijkt haaks te staan op de vorige. Want wat moet je nu doen: je eigen identiteit behouden, of je uiterlijk aanpassen aan je werk? Sowieso heeft onze functie en onze omgeving altijd invloed op hoe we ons naar buiten presenteren. Maar dit is een andere discussie. Wat ik bedoel is dat je er niet alleen jezelf geen plezier mee doet als je plots je gewenste persoonlijke verzorging niet meer uitvoert, maar het ook een ongewild signaal kan uitstralen naar je werk.

Tijdens mijn eerste werkweek haastte ik me als een bezetene om mijn baby fris en gevoed af te zetten bij de crèche, om me vervolgens naar de trein te spoeden om op tijd op mijn werk te zijn. Make-up deed ik tussendoor met een baby in de ene hand en een mascaraborsteltje in de andere. “Minder belangrijk,” dacht ik. Iedereen zou wel snappen dat ik me snelsnel naar het werk gespoed had, om zo efficiënt mogelijk mijn werktijd te gebruiken. Maar dat zien mensen natuurlijk niet. Mensen denken niet: “aha, die uitgelopen mascaravegen zijn het bewijs van efficiëntie, en een teken dat ze haar werk naar waarde schat en daarom een kwartier vroeger achter haar computer zit.” Mensen denken: “oei, ze is precies zichzelf niet.” Het is nu eenmaal een feit dat mensen een verzorgd en net uiterlijk koppelen aan alles onder controle hebben op je werk. Niet het tegenovergestelde. Dus die paar minuten extra tijd voor persoonlijke verzorging kunnen een grotere impact hebben op je uitstraling dan je denkt. Ik wil niemand verplichten om tijd te besteden aan dingen die ze niet willen. Maar als je een vrouw bent die zich schuldig voelt omdat ze vijf minuten heeft gespendeerd aan het aanbrengen van foundation in plaats van het vijf minuten vroeger opstarten van het mailprogramma, dan wil ik dat je nu denkt: “het is ten behoeve van mijn eigen carrière!”

Druk wegnemen

Wat ik met dit artikel niet wil bereiken, is vrouwen die al moeite hebben met de combinatie van het moederschap en het werkende leven een extra schuldgevoel bezorgen. Niks moet! Wat ik wel wil bereiken, is het idee wegnemen dat het zo hoort om als werkende mama minder aandacht aan je uiterlijk te besteden, omdat je ‘belangrijkere dingen aan je hoofd hebt’.

Onfeministisch?

Ik weet dat ik met deze stelling een aantal boze reacties zal krijgen. Mensen zullen roepen dat er belangrijkere dingen zijn dan het uiterlijk, en sommigen zullen me zelfs onfeministisch noemen.

Laat me daarom een aantal zaken zeer duidelijk te stellen.

Ten eerste is het uiterlijk in het algemeen inderdaad niet wat telt in het leven. Het gaat om liefde, vriendschap, familie, goed zijn voor jezelf, anderen, en de wereld. En het uiterlijk is ook niet wat het meest telt op werkvlak. Je prestaties, werkvreugde, en het gevoel iets wezenlijks bij te dragen zijn uiteraard de doorslaggevende elementen. En toch doet een verzorgd uiterlijk er wel toe, binnen de hoedanigheid van dingen die niet primordiaal zijn, maar evengoed van tel. Want het gaat ook over welzijn, en een gevoel van identiteit.

Ten tweede bedoel ik met het belang van het uiterlijk niet het streven naar een absurd en onrealistisch schoonheidsideaal. Ik heb het wel over de manier waarop je jezelf (als professional) presenteert naar de buitenwereld. Concreet gaat het over je persoonlijke verzorging, kledij, kapsel, of make-up.

Ten derde is dit geen betoog om vrouwen nog meer onder druk te zetten. Het gaat net om het wegnemen van druk, want geen vrouw moet zich schuldig voelen dat ze tijd voor haar persoonlijke verzorging ook belangrijk vindt. En vind je het niet belangrijk? Ook goed!

Tot slot wil ik nog even meegeven dat alle bovenstaande argumenten natuurlijk ook kunnen toegepast worden op vaders. Maar dit artikel schrijf ik voor moeders, omdat ik het gevoel heb dat van vaders minder wordt verlangd dat ze hun uiterlijk aanpassen of ondergeschikt maken aan hun nieuwe rol van verzorger.

Bron afbeelding: Unsplash