Grappige en absurde treinverhalen – deel 2

Iedereen die geregeld met de trein reist kan beamen dat je soms grappige of absurde situaties tegenkomt. In de reeks ‘grappige en absurde treinverhalen’ geef ik een bloemlezing over de situaties die ik meemaak als ik pendel van en naar het werk. Vandaag presenteer ik jullie deel 2.

Lees ook: Grappige en absurde treinverhalen – deel 1

Op het foute perron

Aandacht aandacht iedereen. Dit is de trein naar Gent-Sint-Pieters en De Panne. Deze trein stopt niet in Brussels Airport zoals aangekondigd op de borden. Alle mensen in de trein vluchten verschrikt naar buiten.

Op goed geluk

Soms is de commotie ook te wijten aan de signalisatie van de NMBS. Zo stond ik op het perron in Brugge klaar om de trein naar Antwerpen te nemen. De trein kwam af, maar van de verkeerde kant en er stond als eindhalte ‘Oostende’ aangeduid in plaats van ‘Antwerpen’. Maar op het perron stond dan wel weer ‘Antwerpen’ aangeduid. De medewerkers werden overspoeld met de vraag naar welke kant de trein nu uitging. Ze wisten het zelf niet. Ik ben maar op goed geluk op de trein gestapt, in de hoop dat hij de juiste kant uitging. Dit was zo.

Fishsticks

Door telefoon: Ik zal vanavond spinaziestoemp maken, is dat goed? Spinaziestoemp. En met fishsticks ofwa?

Een volle spaarkaart

Ik toonde mijn Railpass aan een vrolijke conducteur. “Proficiat, een volle spaarkaart!” antwoordde hij.

Flauw excuus voor zwartrijden

De conducteur ging rond om de vervoersbewijzen te controleren. Schuin tegenover mij zat een vrouw die op dat moment snel haar treinkaart invulde. De conducteur zag dit en zei: “mevrouw, u moet voor het instappen je treinkaart invullen.” Waarop zij antwoordde: “ja, maar ik wist de datum niet.” Klinkt als een aannemelijk excuus…

O Lieve Vrouwentoren

De treinbegeleider roept om: “Dames en heren we komen aan in…” En dan klinkt de melodie van “O lieve vrouwentoren…”door de intercom. Het lied pauseert. “Antwerpen dus.” Daarna vervolgt hij zijn boodschap met de aansluitingen op de verschillende sporen, en besluit hij zijn boodschap met nog een stukje zang van La Esterella. “Wij zijn in uw schaduw geboren…”

Een spraakzame conducteur

Om 9u ’s morgens stopt de trein in Sint-Niklaas, waar 100 leerlingen opstappen die een rijtuig hebben gereserveerd. De trein zit afgeladen vol, en de mensen staan recht in het gangpad. De conducteur roept om: “Goedemorgen dames en heren. Ook welkom aan het Technisch Instituut dat in Sint-Niklaas is opgestapt. Vandaag hebben we een bepekte samenstelling, en hebben we speciaal voor jullie 6 in plaats van 9 rijtuigen geregeld om het extra gezellig te maken!” Wat later komen we toe in Antwerpen. Weer worden de reizigers verrast met een speciale boodschap: “Dames en heren, we komen zo dadelijk aan in Antwerpen, in de volksmond ook wel bekend als ‘stad’. Let goed op dames en heren, de overgang van de parking naar de stad kan soms wat bruusk verlopen, gelieve u goed vast te houden als u in het gangpad rechtstaat. Om het leed wat te verzachten geef ik u graag nog het resultaat van recent wetenschappelijk onderzoek mee. Uw aanwezigheid in de trein gaat samen met vindingrijkheid en intelligentie! Kijk eens aan dames en heren, de wetenschap staat voor niks tegenwoordig.” En toen we aankwamen in het eindstation klonk het volgende door de trein: “Dames en heren, we komen aan in Antwerpen-Centraal, Antwerpen-Centraal eindstation. Bedankt om vandaag met ons te reizen. We nemen hier afscheid van het Technisch Instituut van Sint-Niklaas. Het goede nieuws is dat er nu weer ruimte genoeg in de trein zal zijn.”

Beauty routine op de trein

Ik vind het altijd fascinerend om de beauty-routine van anderen gade te slaan in de trein. Naast mij zat een jonge vrouw die alle jaloersmakende beautyspullen had die een make-up liefhebber zich maar kan wensen. Haar foundation depte ze op met een beautyblender (een soort make-up sponsje), haar spiegel was vervat in het Urban Decay HEAT palette. Ik heb zelden iemand gezien met zoveel make-up toebehoren in de trein. Of het moet ikzelf geweest zijn toen ik van mijn visagie-opleiding kwam. Alle mogelijke kwasten kwamen tevoorschijn. Countouringkwasten, blushkwasten, highlightkwasten, blendingkwasten,… Sponsjes en een indrukwekkend arsenaal aan kwasten gebruik ik ook, maar alleen voor een complete feestelijke make-up. Lipstick bijwerken doe ik nog net in de trein, maar een full glam look tevoorschijn toveren is toch echt een taakje voor thuis.

Lees ook: Welk Urban Decay Palette moet ik kopen? 1, 2, 3 of HEAT?

Apart zetelgedrag

Een Aziatisch ouder echtpaar stapt op de trein in Antwerpen. Ze gaan niet naast mekaar zitten, maar nemen elk twee plaatsen in op de rijen achter elkaar. Dit niet om praktische redenen zoals extra bagage. Neen, de vrouw zit op de eerste zetel en heeft haar handtas naast zich liggen, en de man zit op de zetel achter haar en heeft zijn fototoestel naast zich liggen. Zo houden ze het de hele rit tot Gent vol, behalve wanneer de conducteur de kaartjes komt controleren. Dan wappert de man zijn ticket over de zetel voor het hoofd van zijn vrouw. Apart zetelgedrag. ‘Apart’ in de verschillende betekenissen van het woord.

Al is de reiziger nog zo snel, de NMBS vertraagt hem wel

Dit is niet echt een grappig treinverhaal, maar eerder een illustratie van het oude volksgezegde: “al is de reiziger nog zo snel, de NMBS vertraagt hem wel.” Om van Brugge naar Antwerpen te gaan heb je grofweg twee mogelijkheden: een rechtstreekse trein op het halve uur, en een trein met een overstap in Gent op het hele uur. Meestal neem ik de rechtsteekse trein, maar op een mooie zomerse dag besloot ik de trein met de overstap te nemen, omdat ik een half uurtje eerder op het werk moest zijn. Je raadt het al… Mijn trein liep onderweg meer dan 20 minuten vertraging op, zodat ik vorstelijk te laat mijn overstap miste. Maar niet getreurd, de NMBS liet me vrolijk weten dat ik een overstap had… op de trein die ik een half uur later rechtstreeks had kunnen nemen. Het is maar hoe je het presenteert natuurlijk.

Een zonnig karaktertje

Een groepje meisjes is gaan shoppen in de Primark in Gent (te zien aan de talrijke bruine zakken), en spuit duchtig parfum rond. Eén meisje zit voortdurend aan haar navel te pulken, waarbij ze haar navelpiercing heen en ween beweegt. Ze deelde haar vriendinnen (en de rest van de wagon) mee dat het vol etter zat. Ze commandeerde haar ene vriendin om toiletpapier te halen, terwijl ze tegen haar andere vriendin haar beklag deed over haar ‘buikvet’ dat op haar onbestaande buik lag. Vervolgens had ze het over haar moeder, de ‘kankerbitch’. O ja, en ze had een saai vriendje. Ja, dat was wel duidelijk, gezien ze hem nu al bedroog, want anders zou ze naar eigen zeggen die noodzaak niet voelen. Een echt zonnetje dus.

Voorzie uw eigen wc-papier

Een vrouw loopt met een rol wc-papier onder haar arm naar het toilet. Bij terugkeer geeft ze het aan haar man, die het weer wegbergt. In zijn achterzak. Er zijn dus mensen die met een wc-rol in de achterzak rondlopen in Antwerpen.

Een frustrerende treinrit

Naast mij zit een man van middelbare leeftijd die volledig opgaat in zijn activiteiten op de smartphone. De emotionele betrokkenheid is opvallend groot. Hij blaast geïrriteerd uit, slaat met zijn hand op zijn been uit frustratie. Hij kijkt naar buiten, en schudt zijn hoofd teleurgesteld… Je vraagt je misschien af met welke activiteiten hij dan bezig is. Misschien probeert hij zijn kelderende aandelen nog snel te verkopen? Misschien heeft hij net een belangrijke zakendeal misgelopen? Of misschien heeft zijn vrouw zijn spannende boek teruggebracht naar de bibliotheek teruggebracht vlak voor hij aan de ontknoping was toegekomen? Neen hoor, de man was in een groot gevecht verwikkeld met zijn candy crush spel. Dit is blijkbaar iets wat sterke emoties oproept die openlijk moet delen in de trein.

Snel tickets controleren doe je zo

De conducteur had op een morgen veel zin in het controleren van vervoersbewijsjes. Hij trok de deur van de wagon open, riep: “is iedereen in orde? Ja? Oke!”, sloot de deur, en wandelde weer weg.

Kinderzitjes

Er loopt een jonge man de wagon binnen. Hij kijkt rond en vraagt waarom er eigenlijk geen speciale kinderzitjes op de trein zijn. Als twee treinen met elkaar botsen, dan is dat toch gevaarlijk als kinderen niet in kinderzitjes zitten? Tja… Ik denk dat we wel een groter probleem hebben dan dat als twee treinen frontaal tegen mekaar aanrijden.

Op oorlogspad

Ik zit in de trein en haal een zakspiegeltje en mijn lipstick uit om wat kleur op mijn lippen te toveren. Er komt een heer van respectabele leeftijd voorbij, en hij vraagt mij: “ben je op oorlogspad? Want de krijgers smeren ook kleur op hun gezicht voor ze op oorlogspad gaan.” Ik antwoord dat het bij mij toch een licht ander kleurenschema betreft. Hij lacht, en zegt dat het uiteindelijk ook op hetzelfde neerkomt volgens de antropologen. “Je doet dit toch aan om te veroveren?” zegt hij. “Ik zeg dat dit dient om te hydrateren.” “Hoh, vrouwen, ze maken je toch wat wijs, zegt hij. Of ze proberen toch. Studeer je nog?” Ik antwoord dat ik al een tijdje afgestudeerd ben, en hij vraagt me of ik dan Susan Neiman ken. Een bekend filosofe en antropologe. Die kende ik niet, maar na dit voorval ondertussen wel.

Heb jij al een grappige situatie meegemaakt in de trein? Laat het dan weten in een reactie!