Vandaag is het exact 4 jaar geleden dat het eerste artikel op Work in Heels verscheen. De aanleiding was toen het resultaat van de Amerikaanse presidentsverkiezingen, waar Hillary Clinton het moest afleggen tegen Donald Trump. Vier jaar later is het gelukkig Trumps beurt om zijn nederlaag te moeten toegeven. Al is het duidelijk dat dit niet van een leien dakje verloopt. De geboorte van mijn blog startte dus met de Amerikaanse presidentsverkiezingen en doorkruiste ondertussen al veel actuele thema’s en een verscheidenheid aan onderwerpen.
Waar ik het meest trots op ben: alles zelf uitgezocht
Het idee om een blog te starten dat zich richtte op vrouwen op de arbeidsmarkt speelde al een tijdje, maar in november 2016 besloot ik om ervoor te gaan. Ik zocht alle praktische zaken rond het maken van een website op, en in een paar dagen tijd was mijn website in de lucht. Ik ben eigenlijk best trots dat ik het allemaal zelf heb uitgezocht, zonder enige voorkennis.
Het allerleukste: de reacties
Het leukste aan bloggen vind ik de reactie van lezers op een artikel. In vergelijking met andere bloggers die op hetzelfde moment gestart zijn als mij, vind ik dat er weinig reacties onder de artikelen zelf komen. Maar ik krijg via andere kanalen wel super toffe feedback! Ik krijg geregeld een lezersbericht op mijn mailadres haydee@workinheels.be. Ik maak er een zaak van om deze allemaal te beantwoorden. Heb je geen reactie gekregen? Check dan zeker eens je spam inbox! Ik krijg soms het idee dat mijn antwoorden niet altijd mijn lezers bereiken via deze weg… Anderzijds krijg ik ook op Facebook heel wat leuke reacties. Mijn facebookpagina met +750 volgers ben ik helaas kwijtgeraakt door een technische fout (ik doe mijn best om dit op te lossen), maar ondertussen is er een nieuwe pagina opgericht waarmee ik de laatste blognieuwtjes deel. Volg me dus zeker op deze Facebookpagina!
UPDATE: ik heb mijn Facebookpagina terug! De bovenstaande link brengt je naar de juiste pagina.
Het allermoeilijkste: consistent bloggen
Ik startte met een blogschema van twee artikelen per week. In combinatie met mijn doctoraatsonderzoek was dit ambitieus, maar zeker te doen. Ik leefde met mijn vriend (ondertussen mijn man) in een appartementje met weinig onderhoudswerk, had geen kinderen, en had geweldig veel vrijheid. Op een bepaald moment had ik de blogmicrobe zo sterk te pakken dat ik een versnelling hoger schakelde en overging naar een blogschema van drie artikelen per week.
Uiteindelijk bleek dit niet vol te houden, ook omdat de werklast van mijn job te hoog werd. Ik deed het dus opnieuw wat rustiger aan, en probeerde één of twee artikelen per week te publiceren.
Consistent bloggen is belangrijk om je lezersaantallen op peil te houden. Helaas belandde ik door mijn zwangerschap in een absoluut blogdieptepunt. Ik was namelijk erg ziek, moest opgenomen worden in het ziekenhuis, en moest tegelijk mijn doctoraatsverdediging voorbereiden. Dit was echt te veel voor één persoon, en bijgevolg verschenen er wekenlang geen nieuwe artikelen op Work in Heels. Op het einde van de zwangerschap ging het weer wat beter, en begon ik voorzichtig aan terug te bloggen.
Sinds de geboorte van mijn zoontje is consistent bloggen een stuk moeilijker geworden. Ik heb mezelf echter toegestaan om alleen te bloggen als ik genoeg energie heb. Dit haalt de druk er wat vanaf, waardoor het bloggen leuk blijft. Soms publiceer ik wekelijks, andere keren zit er wat meer tijd tussen. Gelukkig blijven de mensen nog steeds volop Work in Heels bezoeken. Met 306 artikelen op de teller is er ook genoeg om door te grasduinen. De grote pieken bij elk nieuw blogbericht zijn misschien wat afgevlakt, maar daar tegenover staat dat ik een hele mooie consistente stroom aan bezoekers krijg via zoekmachines.
Serieus business: Work in Heels wordt een onderneming
Omdat ik steeds meer zakelijke aanbiedingen kreeg, vond ik het tijd om mijn blog te registreren als onderneming. Ironisch genoeg kwam vlak daarna Corona, en kreeg ik geen enkele aanbieding meer. Ondertussen komt het langzaamaan weer op gang, maar echte serieuze inkomsten krijg ik voorlopig niet door mijn blog. Wat binnenkomt wordt meteen ook weer gespendeerd aan de vaste kosten van de blog, zoals de webhosting en advertenties op sociale media. Op dit vlak is er in de toekomst zeker nog ruimte voor groei.
De allergrootste flop: mijn schoenenwebshop
Afgelopen jaar had ik opeens een idee voor een nieuwe toevoeging aan mijn blog. Een webshop! En het moest natuurlijk een schoenenwebshop worden. Mijn schoenenwebshop was eigenlijk verstopt op Work in Heels, en bijna niemand kwam er spontaan op terecht. Bovendien had ik me gespecialiseerd in Trouwschoenen, waardoor het geheel niet goed binnen Work in Heels paste. Er gebeurde dus eigenlijk helemaal niks mee. En ondertussen had ik mijn zolder volgestouwd met prachtige schoenen die niemand kende.
Tijd om mijn faux pas te erkennen en een oplossing te zoeken! Omdat ik de specialisatie in trouwschoenen wou houden (er is al genoeg concurrentie van grote webshops voor het reguliere schoenenaanbod), besloot ik om de Work in Heels webshop te verhuizen naar een nieuwe domeinnaam: Trouwschoendames.be. Op die manier werd het ook meteen duidelijk wat ik er verkoop: trouwschoenen voor dames. Dit was een goede zet, want ondertussen vinden bruiden en gewone schoenliefhebber steeds meer de weg naar deze website. En ik leer er zelf super veel van bij. Kennis die ik weer met jullie kan delen.
De toekomst
In de toekomst zou ik graag weer iets frequenter gaan bloggen, maar ik probeer mezelf niet onder druk te zetten. Nu mijn zoontje een jaar is, en het allemaal net iets minder zwaar wordt (lees zeker eens mijn blog over 1 jaar moederschap) hoop ik weer meer mentale ruimte en tijd te hebben. Ondertussen broed ik ook op een plan om meer waarde te kunnen bieden met mijn blog. Ik wil dat de bezoekers van Work in Heels er meer kunnen vinden dan alleen artikelen. Mijn plan is nog niet helemaal gekristalliseerd, maar ik kan wel al verklappen dat het geen trouwschoenenwebshop wordt.
Bedankt aan jou!
Tot slot wil ik jou, mijn lezer bedanken. Zonder jou zou het bloggen helemaal zo leuk niet zijn. Jij leest mijn artikelen, jij praat over de onderwerpen die ik bespreek, jij deelt mijn artikelen met jouw vrienden en familie, en jij keert weer terug om te zien wat nieuws er onder de zon is. Echt, uit de grond van mijn hart bedankt!