Ik voel mij moreel verplicht om een maatschappelijk fenomeen aan te kaarten. Ik kan niet langer de ogen sluiten voor zoveel lelijkheid, en wend hiervoor mijn invloed als blogger aan: we moeten de opkomst van de koersbroekjes stoppen. Koersbroekjes? Ja. Alles wijst erop dat dit sportieve kledingstuk zich stilaan begint te ontpoppen als mode-item. Een kwalijke ontwikkeling die we niet mogen tolereren. We moeten dit indijken, zolang het nog kan!
De oorsprong van deze bedenkelijke trend moet gezocht worden in LA, meer bepaald ten huize Kim Kardashian. Waar haar Instagram post hoogstens op wat gefronste wenkbrauwen had moeten rekenen, of des noods een soort ironisch begrip van een grap die niet goed uitgelegd kan worden had kunnen teweegbrengen, werd een tsunami van kopieergedrag vastgesteld door mode influencers allerhande. Wat dus een ramp is. Want nu denkt iedereen dat een fietsbroek een legitiem kledingstuk is.
Ik begrijp niet waarom mensen met een fietsbroekje aan komen draven, buiten de context van een sportief tochtje met de koersvélo. En ze duiken werkelijk overal op! Ik zag dames op wilde feesten in de casino’s van Las Vegas… in koersbroek. Ik zie Instagram modellen overtuigend poseren voor de camera… in koersbroek. In reality programma’s zie je deelneemsters rondlopen… in koersbroek. (Ja, ik kijk naar jou, Demi van Temptation Island).
Oké, ik begrijp natuurlijk wel waarom dames zich in een koersbroekje hijsen. Dit gaat gewoon verder op de trend van de ‘leggings als broek’, en dient om het achterwerk prominent in de kijker te plaatsen. Maar het is zo lelijk… En dat terwijl er zoveel mooie opties zijn om de rondingen van je achterwerk te benadrukken. Goed gesneden broeken, strakzittende jeans, aansluitende kokerrokken,… Waarom dan in godsnaam een koersbroek?
Je zou kunnen argumenteren dat je met de koersbroek ook de vorm van je heupen en je bovenbenen in de verf kan zetten. Maar dan nog gaat het volledig tegen de logica in om iets moois met iets lelijks te benadrukken. Het is alsof de musea morgen zouden beslissen om hun Picasso’s vanaf nu in kaders van strijkparels tentoon te stellen, om door die lelijkheid de schoonheid van de werken te benadrukken.
Als je dacht dat zwarte en witte fietsbroekjes het trieste dieptepunt waren van ons collectieve modegevoel, dan heb je de fluo-varianten nog niet gezien. Ook roze en gele koersbroekjes kruisten ondertussen mijn pad. En het was helaas niet mijn fietspad.
Het zal ook nooit ‘schattig nostalgisch’ worden, zoals de korte topjes en broeken met wijde pijpen, gecombineerd met haar in de gel van de jaren ’90. En het zal ook nooit de cultstatus krijgen van de (nochtans afgrijselijke) joggingpakken met fluorescerende geometrische vormen. Neen, koersbroekjes zullen de geschiedenis ingaan als een pijnlijke vergissing, en de dragers zullen tot in de eeuwigheid achtervolgd worden door schaamte en een diepgeworteld schuldbesef dat ze verantwoordelijk zijn voor één van de ergste uitwassen in de moderne modegeschiedenis.
Dus, nog een laatste keer: halt aan de koersbroekjes! Samen kunnen we dit stoppen.
Fietsbroekjes in sportieve context kunnen natuurlijk wel nog.
Photo by matthew reyes on Unsplash